SOTUS⚙️บอกไม่ [รัก] แต่ร้ายนักนะ

SOTUS ⚙️ บอกไม่ [รัก] แต่ร้ายนักนะ

ผมชื่อ  อรวินิจกุล (ออ-ระ-วิ-นิด-กุล) อีฟส์ จากนี้จะต้องมาอยู่ในรั้วมหาลัยพร้อมกับเพื่อนที่มีคนเดียวเสมอต้นเสมอปลายอย่าง  คิวเทน ผู้เฟรนลี่

แม้จะบอกว่ามีคนเดียวก็ไม่เชิงเพราะเมื่อย้ายมาก็มีแก๊งค์เพื่อนที่ราวกับรู้จักมาช้านานอาจเพราะดูมีภูมิฐานเหมือนพ่อเลยโดนคนในกลุ่มเรียกบ่อยๆ 

ใบหน้านิ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่ยังหน้าห้องประชุมเชียร์อย่างเบื่อหน่ายพร้อมมองไปทางเพื่อนๆ ของตนที่สนุกสนาน 

"วุ่นวายจังเลยนะ" 

ใบหน้าเรียวเหม่อมองอย่างเบื่อสุดจะเบื่อในบรรดาเพื่อนในรุ่นกับเฮดว๊ากที่พี่แกบอกว่าน่ากลัวนักน่ากลัวหนามากมายที่จะเข้ามาว๊ากพรุ่งนี้ 

"อีฟส์จัง! มาอยู่คนเดียวอีกแล้วนะ!" คิวเทน เดินมาลากผมเข้าไป

แม้ว่าจะไม่ค่อยยากสุงสิงแต่ก็จำเป็นในการรวมตัวปีหนึ่งก่อนเข้าเชียร์จริงถึงจะบอกว่าคิวเทนมีเพื่อนเยอะแต่ผมก็ไม่มีเพิ่มเลยแต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนที่ดี

"นี่ ซานนะ! ส่วนนี้ มิกซ์ และนี่ ภาค สนิทกันไว้นะ" คิวเทน แนะนำทุกคนอย่างสนิทสนม

"ไม่ต้องเกร็งฉันไม่มีพิษหรอก" น้ำเสียงนิ่งๆ ตอบกลับ 

"ค้าบพ่อ"

"เอาน่ายังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันอยู่ล่ะ"

"เรียกว่าสนิทกันไว้ดีกว่า ฮ่าๆ" 

แต่การเข้าคนยากคงมีแค่ผมเพราะ จิ้งจอก น่ะสนิทกับคนอื่นง่ายจะตายหรือจะเรียกว่า ร่างทรงจิ้งจอก ดีล่ะ!?

∞∞∞∞

"ชอบนะครับ มั้ง"

เสียงกระซิบข้างหูเฮดว๊ากหน้าดุดังขึ้นเบาๆ บวกกับรอยยิ้มเล็กเล็กของคนสารภาพแม้จะเป็นคำพูดที่ถูกยุมาอีกทีก็ตาม